IV RP Snów

Sztuka Nowa w Warszawie

„IV RP Snów”

 

reżyseria: Dawid Żakowski

choreografia: Wojciech Grudziński

performerzy: Ewelina Sobieraj, Borys Jaźnicki, Michał Tokarski

muzyka: Kasai

kurator: Zofia Urszula Komasa

współpraca dramaturgiczna: Patrycja Babicka

współpraca choreograficzna: Anna Nowicka

współpraca fotograficzna i dokumentacja filmowa: Pat Mi

współpraca performatywna: Agata Zataj, Paweł Mandziewski, Ewa Szewczyk

prowadzenie matryc snów i analiza: Bartosz Samitowski, Stowarzyszenie Analityków Jungowskich

koordynacja i produkcja: Iwa Ostrowska

partnerzy projektu: Instytut Grotowskiego; Stowarzyszenie Analityków Jungowskich

wykonanie: Ewelina Sobieraj, Borys Jaźnicki, Michał Tokarski

w matrycach snów udział wzięli uczestnicy platformy Rzeczpospolita Snów oraz performerzy z Teatru Młodych Twórców Maska Sochaczew SCK

czas trwania: 60 minut

„IV RP Snów” to projekt artystyczno-badawczy, instalacja choreograficzna, której scenariusz i metoda pracy artystycznej zostały oparte na badaniach snów.

Książka autorstwa Charlotte Beradt „Trzecia Rzesza Snów” to jedna z ważnych inspiracji dla tego projektu. Beradt to dziennikarka, zbierając sny berlińczyków w latach 30. XX wieku, odkryła, że odbijają się w nich procesy społeczne oraz zapowiedź totalitaryzmu. Jej książka zainspirowała powstanie w latach 80. XX wieku metody psychoanalizy zwanej matrycą śnienia społecznego. Dziś mamy szansę być odbiorcami współczesnej wersji tego badania, a na jego podstawie powstała instalacja choreograficzna „IV RP Snów”.

„Matryca kolektywna pokazuje, że treści wypowiadane przez sny mogą później spotkać się z uśpionymi społecznymi potrzebami, zjawiskami czy ruchami społecznymi, rzeczywiście mają miejsce” – mówi Dawid Żakowski, reżyser spektaklu. „Nasza pierwsza matryca odbyła się 17 lipca 2020 roku. Analizując ją, zauważyliśmy, że pierwszym dominującym archetypem, jaki się ujawnił, jest dziecko, dziecko zagrożone. I wokół niego dzieją się różnego rodzaju transformacje, przemiany. Dziecko było głównym bohaterem pierwszej matrycy. Gdy zaczęliśmy to interpretować na początku października, nic jeszcze nie zapowiadało strajku kobiet i ulicznych demonstracji wobec wyroku TK zakazującego aborcji. Nikt nie spodziewał się, że będzie to główny symbol dzisiejszej Polski, starć, polemik, dyskusji, konfliktów i sporów w przestrzeni publicznej”.

Matryca jako główna bohaterka projektu IV RP snów jest analogicznym tworem do sztucznej inteligencji, do której ludzkość próbuje się przybliżyć, stosując klasyczne narzędzia programowania wrażliwości i emotywności. Mówi do nas szyfrem, wewnętrznym krajobrazem i transformacją. Modeluje, dekomponuje, manipuluje i przepływa przez ciało, a wszystkie jej transformacje zapisał w kodzie ruchowym choreograf projektu, Wojciech Grudziński, starając się uchwycić jej zmienną i nieustannie transformującą naturę.

Być może właśnie teraz matryca snów zdołała przeniknąć do naszej świadomości i się z nią skomunikować. Jako organiczny twór, do którego nadal nie ma dostępu technologiczne oko, pozostaje najbardziej intymnym doświadczeniem w kulturze algorytmów. Odrzuca wszelkie logiczne treści. Wymyka się, tworząc hologram kolektywnych doświadczeń mający szansę zaistnieć performatywnie w spektaklu.

Z tego zaangażowanego podejścia powstał nowy model pracy performatywnej, mający swoje źródło w psychologii głębi, kontrastowo zestawionej z narzędziami dramaturgicznymi, sięgającymi do kolektywnych doświadczeń popkultury i gier komputerowych. A idąc jeszcze o krok dalej, w procesie twórczym Wojciech Grudziński przetwarza treści senne, używając charakterystycznych dla siebie narzędzi choreograficznych takich jakich jak: bricolage, recyckling i mush up.

Wydarzenia