The Making of Pinocchio

Prawdziwa opowieść o miłości i tranzycji opowiedziana poprzez historię Pinokia. 

Rozgrywa się ona w fikcyjnym studiu filmowym; zostajemy zaproszeni za kulisy, aby przyjrzeć się przebiegowi procesu twórczego duetu Cade i MacAskill oraz ich związkowi. Pada również pytanie: co jest potrzebne, aby powiedzieć swoją prawdę.

Artyści i kochankowie Rosana Cade i Ivor MacAskill rozpoczęli pracę nad The Making of Pinocchio w 2018 roku – towarzyszyła ona tranzycji Ivora i była niejako odpowiedzią na nią. W przedstawieniu – które The Guardian określił jako „wesoły, mądry i przemyślany dwugłos, pełen zabawnych obrazów” – ich czułe i złożone doświadczenie autobiograficzne spotyka się z magiczną historią kłamliwej marionetki, która chce być „prawdziwym chłopcem”.

Spektakl dla widzów od 16. roku życia. W spektaklu występuje nagość oraz odniesienia seksualne.

twórcy: Rosana Cade, Ivor MacAskill
wykonawcy: Rosana Cade, Ivor MacAskill, Jo Hellier, Moa Johansson, Tim Spooner i Ray Gammon
projektant scenografii, rekwizytów i kostiumów: Tim Spooner
projektant dźwięku: Yas Clarke
technik dźwięku/AV i operator pokazu: Riwa Saab
kamery: Jo Hellier, Moa Johansson
projektant oświetlenia: Jo Palmer
adaptacja świateł: Meghan Hodgson, Marty Langthorne
zdjęcia: Kirstin McMahon, Jo Hellier
produkcja dr Nora Laraki i Nene Camarę dla Artsadmin
kreacja wyprodukowana przez Mary Osborn dla Artsadmin
kierownik produkcji: Sorcha Stott-Strzala
zastępca kierownika sceny: Ray Gammon
konsultacja: Nic Green
doradca ds. ruchu: Eleanor Perry
podpisy: tekst zbiorowy, Rosana Cade, Ivor MacAskill, Jamie Rea
projekt napisów: Yas Clarke, Daniel Hughes

Ten – zdaniem The Arts Desk „zachwycająco piękny” spektakl adresowany do każdego, kto pragnie odkryć czystą radość i nieograniczony potencjał queerowej wyobraźni. Recenzenci pisali o nim, że jest „zjawiskowy”, „nie do przegapienia”, „zapiera dech w piersiach”, „przerywa go burza oklasków” i uznali za „queerową historię miłosną roku”. 

premiera: 12 maja 2022 r.

Spektakl z napisami w języku polskim i języku angielskim.

Informacje o dostępie:

• Spektakl trwa 90 minut;
• Nie ma przerwy;
• Do przestrzeni, w której odbywa się spektakl można się dostać nie korzystając ze schodów;
• Spektakl ma zrelaksowany charakter, co oznacza, że w czasie jego trwania widzowie mogą poruszać się lub hałasować, jeśli zajdzie taka potrzeba, a także opuszczać salę i do niej wracać;
• Widzom mogącym mieć problem z dostępem zapewnia się możliwość wcześniejszego wejścia;
• Spektakl grany jest z napisami, które oprócz kwestii wypowiadanych na scenie zawierają opisy muzyki i dźwięków, które mu towarzyszą;
• Osoby, które się spóźnią zostają wpuszczone na salę;
• Dla widzów, którzy będą mieli taką potrzebę dostępne będą słuchawki ochronne;
• W obiekcie znajduje się toaleta przystosowana dla osób niepełnosprawnych;
• Na zewnątrz sali, w której obywa się spektakl znajduje się strefa relaksu, dostępna o każdej porze otwarcia budynku;
• Dla wszystkich widzów, którzy będą odczuwać przytłaczającą reakcję emocjonalną (zarówno pozytywną, jak i negatywną) w trakcie spektaklu lub po nim, dostępny będzie przeszkolony specjalista ds. dobrego samopoczucia. Będą do niego kierować członkowie naszego zespołu powitalnego.

Uwagi dotyczące treści:

• Nie ma stroboskopów, migających świateł ani mgły; 
• W krótkim fragmencie spektaklu pojawia się głośna muzyka;
• Nie ma chwil, w których na scenie panuje całkowita ciemność;
• W spektaklu pojawiają się sceny nagości;
• Spektakl zajmuje się pokrótce zjawiskiem transfobii, a niekiedy analizuje wykorzystywanie i fałszywe przedstawianie życia i ciał osób transpłciowych.
   

Nagrody:

Przedstawienie nominowano do nagrody Off West End Awards w kategorii „Best IDEA Production” (IDEA to skrót of Innovative / Devised / Experiential / Atypical, czyli Innowacyjna / Wykoncypowana / Doświadczalna / Nietypowa). 

Na zlecenie Fierce Festival, Kampnagel, Tramway & Viernulvier przy wsparciu Attenborough Centre for the Creative Arts, Battersea Arts Centre, LIFT i Take Me Somewhere.

Wyprodukowane przez Artsadmin.

Ufundowane przez Creative Scotland, Arts Council England i Rudolf Augstein Stiftung przy wsparciu rozwojowym z The Work Room/Diane Torr Bursary, Scottish Sculpture Workshop, National Theatre of Scotland, Live Art Development Agency, Gessnerallee, Mousonturm, Forest Fringe, West Kowloon Cultural District i LGBT Health & Wellbeing Scotland.